11 Ağustos 2012 Cumartesi

Yeni Hayatıma Girerken…



Evlenirken ki yoğunluğumda pek boş kalsa da buralar, artık döndüğüme göre pek boşladığım Düğün Hikâyem bölümlerime devam edebilirim. Öncelikle şunu belirtmeliyim tüm eşyalarımı kendim topladım ve bunu yaparken inanılmaz keyif aldım.


Dolaba oldum olası karşı olduğum için kendime küçük bir giyinme dolabı yaptırmıştım annemlere içine hiç sığamama pahasına. Sığamayınca azıcık! annemin dolabına, azıcık küçük balkona yerleşmeler tüm eve dağılmayla noktalanıyordu. Durum böyle olunca toparlanmam da bir o kadar uzun oldu.
Genel olarak herkesin ev yerleştirirken işi bıraktığı zamanda ben işe girdim – bu tercihimden asla pişman değilim – öyle olunca tüm hafta sonlarım kıyafet, ayakkabı, çanta şapka ve aksesuar toparlamakla geçiyordu. Ve bana yetmediği zamanlarda sabah 5 te kalkıp kolilemeye devam ediyordum. Bu en kıymetli zamanların en güzeli, uzun zamandır unuttuğum kıyafetlerin gün yüzüne çıkmış olmasıydı… Bu etekleri giymek için kışı beklemem gerekse de bulmak bile o gün için umut verici J


 Umut verici olmaya, her şeyi kendim yapacağım diyerek odaya onda birini koyduğumda görüntü karşında aklımı yitirmemdi.


Sonra zaten aman daha çok var diyerek hemen oyun masası kurmaya geçtim tüm ekibe. Oh iyi de yaptım ne oldu her şeyim yerleşti üstelik tam zamanında…



Tabii unuttuğum şeyleri hatırlayınca of pof diyerek avize bakmaya gittiğimizi de hatırlıyorum. Dünyanın en keyifsiz işi.  Uzaktan çoklar gibi gözükse de yaklaştıkça hepsi aynı gözüküyor. Üstümde ve ruhumda ne kadar vintage sevsem de evimde modern istedikçe karşıma en eski tipinden şeyler gördükçe gıcıklandığım anlarda bana yakın şeyler buldum ve paçayı tek seferde kurtardım. Resme aldanmayın bunlar beğenmediklerim…


Hafta sonun böyle geçerse nerde benim eğlenceli sosyal hayatım diyerek Gözde’yle iş çıkışı Nişantaşında harika bir yemek, azıcık alışveriş bol kahkahaya asla hayır çok yorgunum dememeye karar verdim…
Böyle bol kahkaha, bol iş, azıcık dinlenme arasında geçti hazırlık sürecim. Şimdi 1 ayı geçti evleneli ama geriye dönük hikaye yazılarım devam edecek bekleyin…




Love,
Sinem

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...